Francuski nicień sercowy (Angiostrongylus vasorum)

Postacie dorosłe A. vasorum bytują w tętnicach płucnych oraz w prawym przedsionku i komorze serca u psów i innych zwierząt mięsożernych. Koty nie ulegają zarażeniu.

A. vasorum jest stwierdzany u psów w niektórych krajach Europy, został stwierdzony także w Polsce.

Lisy są istotnym rezerwuarem pasożyta (stwierdzone zarażenie w Polsce), również wilki, wydry europejskie, borsuki i fretki mogą być źródłem inwazji.

Żywicielami pośrednimi A. vasorum jest wiele gatunków pomrowów i ślimaków. Istotną rolę w rozprzestrzenianiu się pasożyta pełnią żywiciele parateniczni – żaby i inne płazy.

Po połknięciu L3 przez psa, larwy rosną i migrują do prawego serca i tętnic płucnych. Samice produkują jaja od 38-60 dnia po zarażeniu. Wylęgnięte larwy migrują z krwią do pęcherzyków płucnych, następnie są odkrztuszane i wydalane wraz kałem. Nieleczone zarażenie może utrzymywać się przez całe życie zwierzęcia.

Zarażenie A. vasorum u psów może przebiegać bezobjawowo, ale często występują objawy oddechowe (robacze zapalenie płuc). Może dojść do zaburzeń krzepnięcia krwi i innych zaburzeń krwotocznych, objawów neurologicznych, pokarmowych oraz nieswoistych (wyniszczenie, nietolerancja wysiłkowa). Może dojść do nagłej śmierci w wyniku zatkania tętnicy płucnej (lub innych tętnic) albo wskutek niewydolności serca.

Wczesny etap zarażenia: kaszel, duszność, niedokrwistość, osowiałość, jadłowstręt i objawy zaburzenia krzepnięcia (smolisty kał, krwioplucie, przedłużone krwawienie z miejsc niewielkich uszkodzeń skóry oraz wylewy podskórne).

Ciężkie przypadki choroby: niewydolność serca prawego, nagła śmierć.

Postacie przewlekłe: robacze zapalenie płuc prowadzące do wyniszczenia, wycieńczenia i nadciśnienia płucnego.

Usadowienie się larw lub rzadziej dorosłych osobników A. vasorum w lokalizacjach nietypowych (mózg, pęcherz moczowy, nerka lub przednia komora oka) może doprowadzić do powstania objawów klinicznych związanych z zajęciem tych narządów.

Cykl rozwojowy

Więcej informacji: